Over de Loden Verrader website

 

In 1992 voer ik als matroos TDE op de Hr.Ms.Kortenear.
Op een varende veteranendag raakte ik in gesprek met een der veteranen die mij het verhaal van de
“Loden Verrader” in geuren en kleuren vertelde.
In eerste instantie klonk de “legende” mij te mooi voor woorden en ik geloofde er niets van.
Ik dacht dat ik vierkant in de maling werd genomen.

Deze veteraan echter, liet het verhaal van de “Speijk” uit 1955 achter, en dat werd in onze scheepskrant gepubliceerd. Ik begon te twijfelen, en heb voor de zekerheid een kopie gemaakt van dat verhaal, dat op een of andere manier maar niet uit mijn hoofd wilde verdwijnen.

In 1994 ging ik de onderofficiersopleiding volgen op de TOKM te Amsterdam.
Omdat het Scheepvaartmuseum op een steenworp afstand van de TOKM ligt kon ik het niet laten eens naar de “Loden Verrader” te informeren.
Ik kwam in kontact met een medewerker van het museum die mij vertelde dat het boegbeeld de “Loden Verrader” wel degelijk bestaat. Toen ik het beeld wilde zien zij hij dat het niet meer geëxposeerd stond wegens “ruimtegebrek”, het beeld stond ergens in de kelder.

Het moest hem zijn opgevallen dat ik erg enthousiast was, en hij gaf mij z’n telefoonnummer en zij: “Geef eens een belletje, ze wordt nog wel eens uitgeleend”.

Na de onderofficiersopleiding werd ik als KPLTDE tewerkgesteld bij de Mijnendienst.
Deze Mijnenjagers doen de West niet aan, voor mij dus geen reden me bezig te houden met de “Loden Verrader”.
In 2001 verliet ik de Mijnendienst en kwam weer op de “Grote Vloot” geplaatst op de Hr.Ms.Willem v/d Zaan.
Met dit Fregat ging ik twee maal naar de West, het werd tijd mijn “Inside information” eens te bellen.

Raar maar waar, na een kleine zeven jaar heb ik de beste man aan de telefoon en hij weet direct wie ik ben en waarover het gaat ?!
“Ik heb goed nieuws voor je, ze staat op Curaçao in het Maritiem Museum”; Ik dacht dit word hem!
Ik beloofde hem plechtig dat ik de “Loden Verrader” ga ontvoeren, en lachend maar ietwat sceptisch wenst hij me succes.

Ik vertelde het verhaal aan een collega en ondertussen goede vriend KPLTDW Peter Westerveld.
Hij kon het verhaal van de “Loden Verrader” ook!
Hij had het ooit gehoord van zijn vader die ook bij de KM heeft gediend.
Voor mij was er geen twijfel mogelijk, mijn “partner in crime” was bekent.

Het vaarschema van de Willem v/d Zaan was al bijtijds bekent en we zouden in de aankomende periode twee maal naar de West gaan, de eerste keer in eskader verband en de tweede keer als stationschip.
Het kon gewoon niet beter, de eerste keer konden we op onderzoek uitgaan om haar de tweede keer te ontvoeren, en zo geschiede.

Na de ontvoering van 2002 met de Hr. Ms. Willem van der Zaan ben ik op onderzoek uitgegaan of er nog verhalen beschikbaar waren over de voorgaande ontvoeringen van het boegbeeld. Mede met de hulp van de Marine Historische Dienst en het Maritiem Museum Curaçao heb ik een aantal van de verhalen weten te achterhalen.

Tijdens de West-trip van de Willem van der Zaan in 2004 heb ik de gelegenheid gehad rond te mogen snuffelen in de archieven van de bibliotheek van mevrouw Ena Dankmeijer Maduro alwaar ik een schat aan informatie heb gevonden over de merkwaardige geschiedenis van dit boegbeeld. Hiervoor wil ik mevrouw Dankmeijer Maduro wederom bedanken.

Al de gevonden informatie van bovengenoemde bronnen heeft uiteindelijk geresulteerd in deze website.

Hellaas zijn niet al de ontvoeringen gedocumenteerd en is er van de eerste reeks, tussen de periode van 1875 tot 1938 niets, tot bijna niets bekend. Heeft u -of kent u iemand die-  mij kan helpen aan info van nog niet gedocumenteerde ontvoeringen van het boegbeeld ?  Dan stel ik het zeer op prijs als u contact met mij opneemt.

 

Verder wens ik u veel leesplezier op deze website.

Met vriendelijke groet van,
SGTTDE buiten dienst
Jeroen van Eck