♦ Marineschepen – Hr. Ms. van Speijk verrast de firma Maduro & Sons ♦
Koninklijke Marine ontvoerd wederom boegbeeld
Hr. Ms. van Speijk 1955
Bron: Scheepskrant Hr. Ms. Kortenear 1992 :: Auteur: Ex-chef seiner P.A. Schoonderbeek
Ex-chef seiner P.A. Schoonderbeek
Vanmiddag hebben we weer een stuk traditie in ere hersteld, door de “Loden Verrader” te ontvoeren van de familie Maduro.
Maar voordat ik zal vertellen hoe dit in zijn werk is gegaan, zal ik eerst even de geschiedenis van deze Loden Verrader vertellen om de zaak wat duidelijker te maken.
Op 15 september 1778 ontplofte, tijdens een zeeslag tegen eenheden van de Franse vloot, in de haven van Curaçao het Nederlandse fregat Alphen dat onder commando stond van kapitein Baron G. H. W. Van Feltz.
Van het vergane schip bleef niets over, er was zelfs niet één overlevende.
De schade in de haven was groot, 11 schepen waren op de wal geworpen en twee scheepstimmerwerven waren zwaar beschadigd.
De Havenmeester
Een paar dagen later zag de havenmeester een houten schegbeeld in het water van de haven drijven, pikte het op en nam het mee naar huis. Het schegbeeld bleek van de Alphen afkomstig te zijn.
Het huis van de havenmeester heette “De Gorter” en staat nu aan de Anna Baai. Het beeld werd ter versiering in de tuin geplaatst.
Aanvankelijk was het beeld wit van kleur, maar in de loop der jaren had men het een keer overgeschilderd en onder andere rode haren gegeven. In verband daarmee zou het de bijnaam “Rode Verrader” gekregen hebben, waaruit later de naam Loden Verrader zou zijn voortgekomen.
Nu is niet de juiste datum bekend wanneer het beeld voor het eerst werd ontvoerd maar omstreeks 1875 was het boegbeeld plotseling verdwenen. Het bleek dat het door marinemensen, die vonden dat het beeld op een schip thuis hoorde, was meegenomen. In de loop der jaren echter werd het een traditie dat het beeld door een thuisvarend marineschip werd meegenomen en in opgeschilderde staat met een volgend schip werd geretourneerd.
In 1919 werd huize De Gorter door de familie Maduro gekocht en zij kwamen automatisch in het bezit van het schegbeeld.
Maar de ontvoeringen van het beeld gingen door en bij terugontvangst werd het beeld door de Maduro’s opgeborgen op geheime plaatsen om, bij wijze van sport, het doorzettingsvermogen en de vaardigheid van de marinemensen op de proef te stellen.
De laatste keer dat het schegbeeld werd ontvoerd was in 1947 door de bemanning van de Hr. Ms van Kinsbergen.
Zij hebben daarvoor een volledige inbraak gepleegd, via het dak van de archiefkamer van de firma Maduro, alwaar het beeld zich bevond.
En dan nu het verslag zoals vandaag, 21 Januari 1955, is gebeurd.
Ik zal het verslag letterlijk uit de krant overnemen, die een bliksem interview hebben gemaakt met de “overvalsploeg”.
Verslag uit de krant
De Loden Verrader is weer in handen van de Koninklijke Marine gevallen!
Het schegbeeld, dat ruim 7 jaar bij de eigenaars, de familie Maduro, in een bergruimte op het kantoor van de firma S.E.L. Maduro & Sons was opgeslagen, is gisterenmiddag om 12:50 toen het erg stil was in het gebouw van de firma, daar traditie-getrouw ontvoerd door de bemanning van marineschip Hr. Ms. van Speijk
De van “Speijkenaars” hebben hem dat keurig gelapt!
Het plan de campagne sloot als een bus en de “Operatie Loden Verrader” is dan ook, maar wat kan men anders van de KM verwachten, een soepele vertoning geworden die met gouden letters in de KM-annalen kan worden opgetekend.
Hoe de LTZ. 2 G. Lamsvelt en zijn mannen wisten waar het beeld zich bevond is een geheim dat hij natuurlijk niet onthult. “Inside-Information”, zei hij ons op het halfdek van de Hr. Ms. van Speijk, maar wel wilde hij vertellen hoe de “operatie” zich heeft voltrokken.
Wij kwamen tegen kwart voor een bij de bank.
KPL van Geer, de chauffeur van onze wagen, parkeerde op de hoek van het gebouw en liet de motor draaien.
Wij, dat waren de bootsman Van der Steen, de matrozen Paar en Bergwerf en ikzelf, liepen het kantoor binnen waar op dat uur van de middag een man of zeven aanwezig waren.
“We komen een pakketje halen,” zeiden we tot de verbaasde baliebediende en we stevenden rechtstreeks op de kast af waar ik het schegbeeld wist te staan. En hij stond er ook!
Bergwerf en Paar tilden het borstbeeld op hun schouder en onder luid gejoel stoven wij het gebouw uit.
Tien seconden later zaten we in de wagen en ik stel me voor dat de baliebediende toen nog met verbaasde blikken naar de kast stond te kijken. Ook de directeuren van de firma Maduro & Sons, de heren Miongui en Benny Maduro, waren verrast over de gang van zaken.
“Wij waren aan het lunchen toen het gebeurde,” zei de heer B. Maduro en de heer M. Maduro voegde daar aan toe:
“Ik begrijp niet hoe die kerels de plaats wisten.
Het beeld heeft lange tijd op zolder gestaan maar met de brand in 1953 is het naar beneden gekomen.”
De heren Maduro hadden natuurlijk wel verwacht dat de KM op een goede dag het beeld zou komen weghalen, maar dat de KM ditmaal de “direct approach” zou toepassen, had niet in de lijn der verwachtingen gelegen.
:: top ::
